school by art

Η νύχτα μεγαλώνει δίχτυα στο φως απλώνει

  Πολλές φορές αναρρωτιέμαι αν μπορώ στ' αλήθεια να διδάξω ποίηση τους μαθητές μου.   Για τον Μπόρχες «η τέχνη συμβαίνει κάθε φορά που διαβάζουμε ένα ποίημα».  Αν σταματήσουμε να αναζητάμε στα κείμενα την απόλαυση τότε έχουμε χάσει τον προσανατολισμό μας. Και τότε τι μένει να διδάξεις; Μπόρχες πολύ με μπερδεύεις...     Μαθαίνεις Μετά από λίγο μαθαίνεις την ανεπαίσθητη διαφορά ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι και να αλυσοδένεις μια ψυχή. Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια Και αρχίζεις να μαθαίνεις πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα Με τη χάρη μιας γυναίκας και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού   Και μαθαίνεις να φτιάχνεις όλους τους δρόμους σου στο Σήμερα, γιατί το έδαφος του Αύριο ...